Zdzisław Korbecki (1927-2021), rzemieślnik z Warszawy, był od lat 50. do początku 90. jednym z najbardziej aktywnych polskich wynalazców. Wśród wielu jego pomysłów było też sporo motocykli, które modernizował, a także konstruował - jak autorski projekt w owym czasie najmniejszego motocykla na świecie.

Przełomem w polityce, życiu społecznym i gospodarce były wydarzenia 1956 roku. Powiew "nowego" czuć było jednak już od połowy 1953 roku. Miało to też realne odniesie do produkcji jednośladów. Po 1956 roku motoryzacja przestała być już traktowana przez władze jak zło konieczne. Na rynku pojawili się też nowi wytwórcy (np. WSK, SHL, SFM) i nowe jednoślady, np. motorowery.

Reklama

DOBIERZ ODPOWIEDNIE OPONY DELI TIRE »

Bezpieczna jazda przez cały rok? Opony DELI Tire dla motocykli 125 cm3 i nie tylko

Wybór odpowiednich opon do motocykla, niezależnie od jego pojemności, jest kluczowy dla bezpieczeństwa i komfortu jazdy. Nawet jeśli poruszamy się jednośladem o niewielkiej mocy, klasy 125 cm3, nie powinniśmy bagatelizować roli, jaką odgrywa ogumienie.

DOBIERZ ODPOWIEDNIE OPONY DELI TIRE DO SWOJEGO MOTOCYKLA »

W latach 70. i 80. "etatowym" tematem wielu programów telewizyjnych czy artykułów prasowych był miniaturowy motocykl - przewrotnie nazwany "Gigant" - konstrukcji Zdzisława Korbeckiego. Pojazd ten powstał w 1968 roku. Mówiono, że był to w owym czasie prawdopodobnie najmniejszy motocykl na świecie. Można go było często zobaczyć w telewizji i w Kronikach Filmowych w kinach. Na co dzień "Gigant" stał wyeksponowany w szklanej gablocie w sklepie motoryzacyjnym Korbeckiego, w Warszawie na ul. Próżnej 12. Dużo wcześniej, nim Zdzisław Korbecki zbudował owego "Giganta", zasłyną już skonstruowaniem i modernizacją kilku innych motocykli. Miało to miejsce w pierwszej połowie lat 50. Wtedy prasa sugerowała, aby konstrukcję Korbeckiego produkować w małych seriach dla sportu. Temat był szeroko opisywany i dyskutowany, niósł wiele nadziei, ale jak wszystko w owym czasie został pokonany przez "beton" ówczesnych władz. Część członków władz WFM - ta która wywodziła się z nadania partyjnego i dzierżyła realną władzę w fabryce, choć często nie miała nawet średniego wykształcenia - wyznawała zasadę: po co wprowadzać kosztowne unowocześnienia, skoro popyt na motocykle jest tak duży, że fabryka ma zapewniony zbyt na kilka lat. Jedynym uznawanym przez nich kierunkiem rozwoju było poprawianie jakości, tak aby motocykle przejeżdżały chociaż 5 - 6 miesięcy bez reklamacji. To był główny cel rozwojowy, którego osiągnięcie byłoby uznane za wielki sukces.

Wykształceni, doświadczeni i światli fachowcy, którzy stanowili mniejszość w zarządzie WFM, nie mieli głosu w sprawach decyzyjnych. Mimo to starali się różnymi sposobami przekonać "władnych" o potrzebie rozwoju konstrukcyjnego motocykli WFM. Jak wiemy jednak z historii, to im się nie udało. W takim klimacie politycznym i gospodarczym pojawił się Korbecki ze swoimi pomysłami.  

Sprawa małej serii

(…) Jesteśmy pewni, że czytelnicy oczekują od nas opinii o motocyklu obywatela Korbeckiego, wydanej przez przedstawicieli WFM czy BKPMot. Niestety z przykrością komunikujemy, że takich opinii nie było. Po prostu nikt z ramienia tych instytucji nie interesował się motocyklami obywatela Korbeckiego, podobnie zresztą jak i innych samodzielnych konstruktorów. (…)

"Motor" 37 / 1955

W latach 1951 - 1956, Zdzisław Korbecki skonstruowała kilka ciekawych motocykli, które powstały przez poważne modyfikacje wersji seryjnych. Pierwszym był BMW R 23, w którym zastosował zawieszenie teleskopowe tylnego koła. Następny jednoślad powstał na bazie DKW 125. Pod koniec lata 1955 roku kolejnym pojazdem Korbeckiego, nazwanym ZK od inicjałów konstruktora, był motocykl z silnikiem WFM 125, który posiadał z przodu i z tyłu zawieszenie teleskopowe, szczelną osłonę łańcucha i kilka dodatkowych usprawnień.  Wszystko było wykonane bardzo estetycznie, do czego konstruktor przywiązywał dużą wagę.

Pojawiając się na ulicach motocykl ZK z silnikiem WFM 125 wzbudzał ogromne zainteresowanie przechodniów. Wielu z nich przypuszczało, że to jakaś nowa marka zagraniczna. Inni byli przekonani, że to prototyp WFM podczas badań drogowych. Tylko nieliczni znali prawdę, że to nowatorskie dzieło uzdolnionego konstruktora - amatora z Warszawy.

W 1958 roku Zdzisław Korbecki wziął na warsztat dwucylindrowy, górnozaworowy motocykl BMW, który znacznie zmodyfikował, poprawiając wyraźnie jego własności trakcyjne. W kolejnych latach przygotowywał nowe konstrukcje, z których największą sławę dał mu "Gigant".

W latach 60., 70. i 80. Korbecki zasłyną kilkudziesięcioma wynalazkami z różnych dziedzin. Były one opisywane w prasie, pokazywane w telewizji, ale nikt nie był zainteresowany wdrożeniem ich do produkcji. Dziwne to były czas, gdy wszystkiego brakowało, a fabryki miały zapewniony zbyt na kilka miesięcy w przód. W takich realiach nikt nie był zainteresowany nowymi pomysłami.

"Warszawski rzemieślnik, Zdzisław Korbecki, ma pomysł na każdą sprawę. Mini-spawarka jego konstrukcji zachwyciła same go Józefa Zielińskiego, dyrektora budowy kozienickiej elektrowni. Zestawu narzędzi stolarskich zazdroszczą mu wielkie fabryki mebli. Oryginalny system podlewania grządek wzbudza zainteresowanie mieszkańców Magdalenki. Te i dziesiątki innych pomysłów były przedmiotem wielu publikacji prasowych i audycji telewizyjnych, także w Szwecji i Wielkiej Brytanii" - pisano o Korbecki w "Życiu Warszawy" w maju 1978 r.

Fragment Dziennika Telewizyjnego z 3 stycznia 1989 roku: