tr?id=505297656647165&ev=PageView&noscript=1 Yamaha DS-6. Mia³a pobiæ na Nürburgringu Hondê CB 250. Historia, opis
NAS Analytics TAG
NAS Analytics TAG
NAS Analytics TAG
motul belka motocykle 950
NAS Analytics TAG
motul belka motocykle 420
NAS Analytics TAG

Yamaha DS-6. Mia³a pobiæ na Nürburgringu Hondê CB 250. Historia, opis

Autor: Lech Wangin 2024.10.02, 10:01 Drukuj

W latach 60. Yamaha była znana przede wszystkim z dwucylindrowych motocykli dwusuwowych, które w klasie pojemnościowej 250 ccm zapewniały sportowy temperament połączony z niezawodnością, co w przypadku dwusuwów bynajmniej nie było regułą.

Bohater tego artykułu - Yamaha DS-6 wszedł na rynek w 1969 roku, czyli dwanaście lat po tym, kiedy z taśm fabryki w Hamamatsu zjechał pierwszy dwucylindrowy model YD1. Model ten podobnie jak DS-6 miał dwusuwowy silnik o pojemności 250 ccm. Postęp jaki się w tym czasie dokonał najlepiej obrazuje porównanie mocy obu motocykli. Przy projektowaniu YD 1 japończycy inspirowali się niemieckim motocyklem Adler MB 250. YD 1 miał otwartą ramę i barokowo bulwiaste elementy karoseryjne, zgodne z trendami panującymi w latach 50. Silnik osiągał moc 14,5 KM. Kolejny model YD 2 pojawił się dwa lata później, czyli w 1959 roku. Miał ten sam silnik co poprzednik, ale ramę wzmocniono poprzez dodanie zamykającej przedniej rury, a stylizacja maszyny stała się bardziej wysmukła. By to pierwszy motocykl Yamahy, który pojawił się na rynku europejskim i pierwszy, który wyposażono w rozrusznik elektryczny. Yamaha szybko rozwijała swoje motocykle tak, by zapewnić im coraz lepsze osiągi i coraz bardziej sportowy sznyt. Jeszcze w tym samym roku do produkcji wchodzi YDS-1 produkowany do 1962 roku. Ma on już znacznie bardziej smukłą, lekką sylwetkę, wąskie chromowane błotniki i zgrabniejszą, cieńszą kanapę. Silnik o mocy 20 KM zamocowano w podwójnej kołyskowej ramie. W tym niedwuznacznie sportowym modelu zadebiutowała pięciostopniowa skrzynia biegów. Jego następca YDS-2 dysponował już mocą 23 KM, a maszyna gotowa do jazdy ważyła 156 kg. W 1964 roku pałeczkę przejmuje model YDS-3. Moc silnika wzrasta do 24 KM przy 7500 obr./min, a kolejną znaczącą nowością jest wprowadzenie systemu Autolube, dzięki któremu sporządzanie mieszanki benzyny z olejem odchodzi do lamusa. Yamaha ma oddzielny zbiornik na olej, za jego dostarczanie do silnika odpowiedzialna jest pompa tłokowa, której wydatek zależny jest zarówno od obrotów silnika jak i od stopnia otwarcia przepustnicy. Działa to w ten sposób, że im szybciej obraca się wał silnika tym szybciej pracuje pompa, a więc smarowanie wzrasta. Z kolei otwierając przepustnicę kierowca powoduje równocześnie zwiększenie skoku tłoka pompy, a więc jej wydajność. Dzięki temu proporcje oleju do paliwa zmieniają się wraz warunkami pracy silnika. W praktyce system jest bardziej oszczędny od prostego smarowania mieszankowego i eliminuje podstawową wadę dwusuwów zapewniając smarowanie podczas hamowania silnikiem. Dziennikarze, którzy testowali ten motocykl w czasach kiedy był nowy podkreślali nie tylko jego sportowy temperament i dobre prowadzenie, ale również chwalili ponadprzeciętnie staranne wykończenie maszyny. Lakier i chromowane powierzchnie znosiły eksploatację w warunkach zimowych i garażowanie "pod chmurką" bez uszczerbku dla prezencji motocykla. Cechą, która z kolei nie przypadła do gustu testującym było zestopniowanie skrzyni biegów. Dwusuw miał dość wąski zakres obrotów użytkowych, a między biegami czwartym i piątym była zbyt duża różnica przełożeń, co zmuszało do wykręcania silnika do końca zanim włączyło się piąty bieg. Na szczęście silnik Yamahy znosił takie traktowanie bez protestu.

NAS Analytics TAG

W 1967 roku wprowadzono nowy model YDS-5. Tym razem wzrost mocy był marginalny (24,5 KM przy 7750 obr./min). Motocykl osiągał prędkość 135 km/h. Już rok później pojawia się zmodyfikowana wersja YDS-5E. Motocykl posiada dwunastowoltową instalację oraz dynastarter. Wprowadzono zmiany w cylindrach zwiększając liczbę kanałów. Wcześniej w każdym cylindrze był kanał ssący, wydechowy i dwa przepłukujące, teraz dodano dwa kolejne kanały przepłukujące, co zaowocowało wzrostem mocy do 25 KM przy 7500 obr./min). Poprawiła się też charakterystyka silnika. Wprawdzie prędkość maksymalna zwiększyła się niewiele, bo do 138 km/h, ale dynamika motocykla uległa wyraźnej poprawie. By sprawdzić niezawodność motocykla niemiecki magazyn Motorrad poddał go morderczemu testowi autostradowemu. Polegał on na jeździe pełnym gazem na dystansie z Hamburga do Wiednia. Efekty były więcej niż obiecujące, ponieważ motocykl pokonał dystans szybciej niż zakładano, bez najmniejszych nawet problemów technicznych. Średnia prędkość przejazdu wyniosła ponad 125 km/h. Było to dobitnym potwierdzeniem wysokiej jakości japońskiego dwusuwu, który pod tym względem pozostawił w pobitym polu europejskie motocykle, również te czterosuwowe.

Następcą YDS-5E był tytułowy DS-6. Wprowadzono go w 1969 roku i miał być odpowiedzią Yamahy na debiutującą rok wcześniej Hondę CB 250, która z czterosuwowego dwucylindrowego silnika krzesała moc 30 KM przy 10 500 obr/min. Była w tym czasie najszybszą dwieściepięćdziesiątką testowaną na długim torze Nürburgring, pokonując okrążenie toru w czasie 11 minut 30 sekund ze średnią prędkością 116,34 km/h. Budując DS-6 konstruktorzy Yamahy zrezygnowali z elektrycznego rozrusznika, co nie było wielkim problemem, jeśli wziąć pod uwagę, że dwusuwowy silnik odpalał bardzo lekko. W silniku powiększono żebra chłodzące, zmodyfikowano kanały w cylindrach i popracowano przy wydechach. W efekcie moc wzrosła do 30 KM, nieco bardziej wytłumiona wersja na rynek niemiecki osiągała 27,5 KM. Znacznie poprawiły się przyspieszenia i motocykl rozpędzał się on do 155 km/h. Nie udało się jednak zdetronizować Hondy na torze Nürburgring. Wprowadzono też zmiany stylistyczne zasugerowane najwyraźniej wymogami rynku amerykańskiego, bowiem DS.-6 otrzymał zgrabniejszy zbiornik paliwa, ale mieścił on zaledwie 11 litrów (w poprzednim modelu 15l). Ostro potraktowana Yamaha potrafiła przepuścić przez swoje dwa gaźniki o średnicy gardzieli 26 mm nawet 9 litrów paliwa, więc nie była to dobra wiadomość dla długodystansowych jeźdźców. Jak wykazały testy doskonałe podwozie Yamhay osiągnęło w tym modelu kres swych możliwości. Motocykl był wprawdzie bardzo zwrotny, ale pokonując zakręty na nierównym asfalcie nie miał już tej stabilności, co poprzedni model. Mimo to DS-6 był w czasach swej młodości motocyklem lubianym i punktem wyjścia do dalszego rozwoju dwusuwowych modeli Yamahy w latach 70. Na rynku amerykańskim oferowano również wersję DS.-6C Street Scrambler. Motocykl ten miał wydechy poprowadzone górą, szeroką kierownicę z poprzeczką i osłonę pod silnikiem. Podwozie nie różniło się jednak od bazowej wersji DS.-6, więc był to typowy motocykl szosowy jedynie wyglądem nawiązujący do maszyny terenowej.

NAS Analytics TAG


NAS Analytics TAG
Zdjêcia
NAS Analytics TAG
Komentarze
Poka¿ wszystkie komentarze
Dodaj komentarz

Publikowane komentarze s± prywatnymi opiniami u¿ytkowników portalu. ¦cigacz.pl nie ponosi odpowiedzialno¶ci za tre¶æ opinii. Je¿eli którykolwiek z komentarzy ³amie regulamin , zawiadom nas o tym przy pomocy formularza kontaktu zwrotnego . Niezgodny z regulaminem komentarz zostanie usuniêty. Uwagi przesy³ane przez ten formularz s± moderowane. Komentarze po dodaniu s± widoczne w serwisie i na forum w temacie odpowiadaj±cym tematowi komentowanego artyku³u. W przypadku jakiegokolwiek naruszenia Regulaminu portalu ¦cigacz.pl lub Regulaminu Forum ¦cigacz.pl komentarz zostanie usuniêty.

motul belka motocykle 420
NAS Analytics TAG
Zobacz równie¿

Polecamy

NAS Analytics TAG
.

Aktualno¶ci

NAS Analytics TAG
reklama
NAS Analytics TAG

sklep ¦cigacz

    motul belka motocykle 950
    NAS Analytics TAG
    na górê