Ścigacz.pl

Nikt tak naprawdę nigdy nie wiedział, czym SLR650 była, nawet Honda. Po premierze w 1997 roku producent określał ją… no właśnie, jako co? Trochę enduro, trochę dual sport, trochę naked, trochę supermoto, trochę wszystkiego. Wiadomo było, że miała silnik z NX650 Dominatora i to było czymś dobrym, bo kiedy trafiał do SLR’a miał już prawię dekadę, co oznaczało, że był na tyle sprawdzony i dopracowany, że teoretycznie nic nie mogło pójść nie tak. O ile z Dominatorem był średniej klasy turystycznym endurakiem, o tyle SLR (na niektórych rynkach "Vigor") był niezidentyfikowanym obiektem do jeżdżenia. Czy te problemy z ustaleniem tożsamości przekreślają ten motocykl jako używany?

Prostota jest doskonała sama w sobie, a im coś mniej skomplikowane, tym lepiej dla motocykla i jego właściciela. Jeden, wielki cylinder z pojedynczym wałkiem rozrządu, bardzo niskim stopniem sprężania, czterema zaworami, chłodzony wiatrem przez wielkie żebra na bloku silnika. Recepta na długowieczność. Nic w tym silniku nie jest przekombinowane, dziwne, podatne na awarię, ani ekscytujące. No, może poza wynikającym z konstrukcji i pojemności dość przyjemnym momentem obrotowym w zasadzie od samego dołu. Z jakiś powodów moc okrojono z NX-owych 45 KM do 39 KM, ale pytanie, czy docelowego klienta (nadal nikt nie wiedział kim on jest) to interesowało.

Skoro Honda to japońskie wykonanie na najwyższym poziomie, prawda? Nie do końca, bo SLR’a produkowano w fabryce w Hiszpanii, a tam kontrola jakości czasami mówiła "Adios" w czego związku odnotowywano na przykład zawodne łożyska w kołach, cieknące lagi przedniego zawieszenia i luzujące się śruby tylnego zawieszenia i najgorsze, czyli wypalające się gniazda zaworowe. Tego ostatniego osobiście doświadczyłem, bo w swoim czasie nabyłem Frankenstaina w budzie FMX650 z silnikiem przeszczepionym właśnie z SLR. W zasadzie nie powinno być żadnych problemów, bo te jednostki (poza uszczerbkiem mocy) są identyczne, włącznie z pełnym osprzętem. Dokładny raport z tej pomyłki znajdziecie tutaj. Coś, co miało być teoretycznie niezawodne z fabryki okazało się przyprawiającą o ból głowy miną. Żeby tylko wspomniane cieknące lagi tam były jedynym problemem. Co się bowiem dzieje, jeśli wypalają się gniazda zaworowe? W skrócie - silnik zaczyna zużywać przerażające ilości oleju i paliwa, aż w końcu gaśnie i nie chce odpalić. Wszystko to oczywiście można zwalić na nieumiejętny przeszczep silnika, ale silnika jednak z SLR650, więc czy tego chcę, czy nie, należy o tym powiedzieć.  W sieci można przeczytać o setkach przypadków, kiedy ktoś kupił SLR650 i nie miał z nią żadnych problemów, więc może to po prostu loteria, zwłaszcza, że nad produkcją nie czuwali samuraje z Hondy, ale muchachos z Barcelony.

SLR650 w fabrycznej formie jest po prostu "jakimś" motocyklem. Wyobraź sobie zwykły weekend, kiedy po obiedzie chcesz sobie po prostu pojeździć okazyjnie zjeżdżając z asfaltu i masz gotowe środowisko i naturalne okoliczności dla tego sprzętu. Zbyt dalekie podróżowanie zwyczajnie nie jest na tapecie, bo po pierwsze kanapa jest twarda i wyprofilowana po "endurowemu", a po drugie zbiornik paliwa ma 13 litrów. W FMX jest jeszcze śmieszniej, bo tam ma 11 litrów, a katalogowe spalanie 4,7 litra na setkę można włożyć między bajki. Wskaźnika poziomu paliwa brak i prędzej czy później zapomnisz zakręcić kurek rezerwy i staniesz w środku lasu z wizją spaceru na stację w buciorach motocyklowych.

Konkurencja? Robi się ciekawie, bo SLR650 ma pod tym względem przerąbana na każdej płaszczyźnie. Jeśli szukasz miejskiego nakeda w podobnej cenie, CB500 będzie sto razy lepsza. Jeśli szukasz turystycznego enduro, kup Dominatora, a najlepiej dołóż trochę kasy i kup V-Stroma 650. Jeśli szukasz Supermoto, to nie kupuj bliźniaczej FMX650, ale zrób to, co nakazuje rozsądek i każdy, kogo się o to zapytasz, czyli kup Suzuki DR-Z400. Ale jeśli szukasz taniego motocykla typu "Scrambler", to w zasadzie innej, lepszej, tańszej opcji nie widzę. I tym sposobem w końcu rozkminiliśmy, czym tak naprawdę SLR650 jest. Honda: 0, my: 1.

Mimo, że SLR650 kiepsko wypada na tle konkurentów, nie jest japońsko-zbudowany, nie posiada żadnego wyposażenia i obce jest mi pojęcie ekscytującej jazdy, rozumiem, że może budzić chęć nabycia go. Jeśli masz już za sobą upalanie supersportów, albo palenie gumy na każdych światłach i po prostu chcesz polatać bez zwiększania ciśnienia tętniczego krwi, śmiało.

Cztery rzeczy, które koniecznie trzeba sprawdzić przed zakupem Hondy SLR650:

1) Stan przedniego zawieszenia, w szczególności to, czy nie gubi płynu,

2) Stan tylnego zawieszenia, w szczególności to, czy jest trwale i solidnie przymocowane do ramy i wachacza

3) Stan powłoki lakierniczej. Kiepska kontrola jakości w hiszpańskiej fabryce mogła spowodować, że niektóre elementy pomalowano tuż przed siestą. Chyba, że masz w planie użytkować ten motocykl zgodnie ze scramblerowym przeznaczeniem, czyli na polnych ścieżkach i lakier w ogóle cie nie interesuje

4) Jeśli silnik wykazuje jakiekolwiek problemy z odpalaniem (zdrowe single z SLR/NX/FMX powinno palić od popatrzenia się na przycisk rozrusznika) albo co gorsza gaśnie i nie ma mocy, to nie bierz udziału w loterii, że może to po prostu brudny gaźnik albo zła mieszanka. To prawdopodobnie wypalone gniazda zaworowe i najlepiej zrobisz, jeśli wrócisz do domu.