Ścigacz.pl

Seria NC to niekwestionowany sukces Hondy. Niezależnie od tego, co twierdzą motocyklowi ortodoksi nowe dwucylindrowce Hondy napędzane połówką samochodowego silnika sprzedawały się w Europie świetnie. Bardzo dobra relacja ceny do osiągów, niskie koszty eksploatacji i bardzo przyjemna w obejściu charakterystyka zrobiły swoje. Motocykle serii NC pomimo głosów krytyki (zbyt wolnoobrotowy silnik, mało mocy) zyskały szybko rzeszę sympatyków, a innowacyjne i dopracowane układy napędowe zaskarbiły im zupełnie nowych klientów.

W tym roku Wielkie Skrzydło pokusiło się o aktualizację swojej oferty. To bardzo logiczny krok, bowiem rolę motocykli dla początkujących przejęła seria CB500F/CBR500R/CB500X, która dedykowana jest dla posiadaczy prawa jazdy kategorii A2. Serię NC700 można było w tej sytuacji dopasować do wymogów innej grupy odbiorców. Ludzi, którzy potrzebują praktycznego motocykla, którego koszty eksploatacji nie zrujnują domowego budżetu właściciela.

No i proszę bardzo. Japończycy zaczęli od tematu najważniejszego – podniesienia mocy. Jednostka napędowa NC 750S, podobnie jak w przypadku rodzeństwa z serii NC została rozwiercona do 745ccm. Dzięki wzrostowi pojemności oraz zmianom w oprogramowaniu ECU dwucylindrowiec jest teraz mocniejszy o 7KM w odniesieniu do swojego poprzednika. Silnik generuje obecnie 54,8 KM i pompuje całe 68Nm momentu obrotowego. Co więcej, Honda poza poprawą osiągów obiecuje również jeszcze niższe spalanie.

Co warto wiedzieć o układzie napędowym NC750S? Przede wszystkim to, że te jednostki napędowe zostały stworzone do współpracy ze skrzynią dwusprzęgłową. Te niskoobrotowe jednostki napędowe sprzężone z klasyczną skrzynią wymagają długiego okresu przyzwyczajenia i przełamania nawyku „motocyklowego” kręcenia silnika w wyższe zakresy. To dosyć istotna informacja, bo w NC750 nie ma wyższego zakresu obrotów. Tymczasem automat płynnie i czujnie zmienia przełożenia w taki sposób aby wykorzystać optymalnie główny walor układu napędowego – wysoki moment obrotowy przy niskich obrotach. To dzięki temu dwucylindrowa Honda o niepozornej pojemności i niepozornych (na papierze) osiągach potrafi tak przyjemnie zaskoczyć kombinacją dynamiki i niewielkiego spalania.

Dodajmy, że sposób sterowania skrzynią biegów jest bardzo wygodny. To znane już z poprzednich wcieleń serii NC tryby D, S oraz tryb maualny. W przypadku tego pierwszego motocykl spokojnie przyspiesza na poszczególnych biegach zmieniając przełożenia bardzo wcześnie i do maksimum wykorzystując wysoką wartość momentu obrotowego w dolnym zakresie obrotów. W trybie S silnik pracuje wyraźnie dynamiczniej, zmieniając biegi o wiele później. Różnica w dynamice jest wyraźna, ale trudno oprzeć się wrażeniu że NC750S nie jest stworzony do jazdy na wysokich obrotach i silenie się na „sportowy” tryb jazdy jest mocno sztuczne.

Dla tradycjonalistów pozostaje opcja manualnej zmiany biegów. Odpowiednie przełączniki na kierownicy podbijają w ułamku sekundy bieg, lub go redukują. Co ważne kierowca ma również opcję dowolnej ingerencji w decyzje komputera sterującego doborem przełożeń. Wystarczy ręcznie skorygować wybrany bieg, aby oprogramowanie sterujące z czasem nauczyło się, że przy danych prędkościach kierowca woli jechać na niższym, bądź wyższym biegu.

Czy to wszystko działa w praktyce? Działa i to bardzo dobrze. Klasyczna pozycja za sterami jest odprężona i wygodna. Przy wzroście na poziomie 185cm kierowcy jest po prostu wygodnie. Kierownica świetnie leży w dłoniach, a wszystkie przełączniki są tam gdzie się ich spodziewacie. Właściwie to wszystkie, poza jednym. Inżynierowie Hondy zamienili miejscami włącznik kierunkowskazów z klaksonem. Na początku będzie to wymagało chwili przyzwyczajenia, ale trudno odmówić logiki temu, że kierunkowskazu (który teraz jest niżej, wygodniej) używa się częściej, niż klaksonu…

Czy rozwiert i podniesienie mocy cokolwiek dały? Choć suche liczby nie wskazują na duże zmiany, to poprawiony przebieg momenty obrotowego sprawia, że tegoroczna S-ka jest wyraźnie żwawsza od modelu z 700 centymetrowym silnikiem. Odjazd z miejsca jest tak dynamiczny, że na mokrej nawierzchni tylna opona potraktowana agresywnie gazem ma tendencję do tracenia przyczepności. Poprawę osiągów czuć w czasie jazdy na każdym biegu, szczególnie na najwyższym przełożeniu, gdy motocykl dynamicznie przyspiesza nawet na szóstym biegu. Prędkość maksymalna? W okolicach 180 km/h, czyli w zupełności wystarczająca do motocykla przeznaczonego do użytku codziennego. W takich codziennych warunkach świetnie spisuje się też klasyczne zawieszenie, które pozbawione jest wodotrysków, ale zapewnia stabilne zachowanie motocykla w każdych warunkach drogowych i zadziwiająco dobrą zwrotność. Na pochwałę zasługują też same hamulce, które nie dość że świetnie wywiązują się ze swojej roli, to w standardzie wyposażone są w bardzo dobrze działający ABS.

Przykład NC750S, a właściwie przykład całej serii NC pokazuje, że w Polsce ciągle nie rozumiemy zalet motocykli użytkowych i nie do końca potrafimy z nich korzystać. W przestrzeni publicznej gros dyskusji na temat nowych motocykli Hondy kręciło się wokół „zbyt niskiej mocy” i „zbyt wolnoobrotowego (w domyśle - mało motocyklowego) silnika”. Tymczasem te motocykle nie powstały po to, aby się na nich ścigać, ale aby niezawodnie robić nimi duże przebiegi, co ułatwić mają długie okresy międzyprzeglądowe, tani serwis i niskie zużycie paliwa. Do tego bardzo wygodny i świetnie działający automat, rewelacyjny i obszerny schowek w miejscu gdzie większość motocykli ma zbiornik paliwa – to z pewnością nie jest bezpośredni rywal dla takich maszyn jak MT-07, czy BMW F800R, bo te adresowane są do zupełnie innej klienteli.

Warto kupić? Jeśli potrzebujesz praktycznego i taniego w eksploatacji motocykla na co dzień to trudno o lepszą ofertę na rynku. Ważna uwaga – jeśli kupować, to tylko wersję z automatem DCT. Wersja bez automatu jest co prawda tańsza (24500 zł), ale wymaga nauczenia się korzystania ze specyficznego silnika, podczas gdy wersja z DCT (27800 zł) zawsze wydobywa z dwucylindrowej rzędówki to co najlepsze.

Dane techniczne: