Ścigacz.pl

20 kilometrów na godzinę. To maksymalną prędkość, z którą można poruszać się hulajnogą elektryczną po jezdni. 16 lipca policjanci z drogówki w gminie Halinów rutynowo sprawdzali prędkość kierowców jadących wojewódzką drogą numer 637. W pewnym momencie zauważyli szybko zbliżającego się mężczyznę na hulajnodze elektrycznej. Policyjny miernik laserowy wskazał aż 73 km/h.

26-latek kierujący niewielkim dwukołowcem był zaskoczony zatrzymaniem. Tłumaczył policjantom, że przecież może jechać po jezdni z tą samą prędkością, z jaką poruszają się pojazdy samochodowe i motocykle. Teraz mężczyzna będzie musiał zapłacić mandat w wysokości 1500 złotych.  

Ograniczenia dla prędkości hulajnóg są następujące: 25 km/h na drodze dla rowerów, 20 km/h na jezdni (nie wiadomo czemu mniej na jezdni, jeżeli na jezdni inni uczestnicy ruchu jadą właśnie szybciej niż na ścieżce rowerowej) oraz nie szybciej niż piesi na chodniku, czyli w praktyce 6-8 km/h na chodniku.  

Być może modele takie jak YUME X11, czyli sprzęt, który może rozpędzić się do 100 km/h to duża przesada, ale z drugiej strony prędkość podróżna w tempie pieszego również wydaje się zbyt rygorystycznym ograniczeniem.

Państwo próbuje regulować prawo mając na względzie dobro i bezpieczeństwo wszystkich obywateli, ale niestety piękna idea rozbija się o realia prawdziwego życia i najczęściej ktoś zawsze jest poszkodowany. Do czego zmierzam?

Bez wątpienia to elektromobilność otworzyła nowe możliwości jazdy dla młodych ludzi. Najpierw były wspomagane elektrycznie rowery, potem rynek zawojowały hulajnogi, a teraz tą drogą idą rowery i lekkie motocykle. Jednak nic co dobre nie trwa wiecznie.

Kiedyś młodzi ludzie mogli stawiać swoje pierwsze kroki w motocyklowym przedsionku, jeżdżąc na skuterach. Potem przeregulowanie kwestii jazdy skuterem przez osoby nieletnie oraz wysokie koszty karty motorowerowej praktycznie zabiły ten rynek.

Kilka lat temu elektromobliność przywróciła to, co zabrali młodym ludziom prawodawcy. Ulice zaroiły się od elektrycznych pojazdów, na których jeździli nie tylko nastolatkowie, ale też dorośli ludzie.

Ale teraz widzimy kolejne i kolejne granice wyznaczane przez władze. Radary, pomiary prędkości, ograniczenia w budowie pojazdów i irracjonalne limity prędkości nawet na ulicy spowodują, że świat mobilności elektrycznej może na naszych oczach podzielić los skuterów "pięćdziesiątek".

Ta na pewno nie jest łatwy temat, bo zwolennicy ograniczeń wskażą przypadki takie jak powyższy i zaczną wyliczać koszty, jakie ponosi społeczeństwo w sytuacji, gdy te 70 km/h z okładem okazuje się za dużo dla kierowcy lub mikropojazdu - nie mówiąc o ewentualnym ryzyku dla innych uczestników ruchu drogowego lub pieszych.

Ale znowu, jeśli pójdziemy tym torem myślenia, najsensowniej byłoby zakazać jazdy elektrycznymi hulajnogami w ogóle - przynajmniej po jezdni. Stąd być może pośrednie rozwiązanie, nawet kulawe, jest jednym jakie mamy. Szkoda tylko, że prawo jest cały czas zaostrzane a przepisy coraz bardziej rygorystyczne. A nigdy na odwrót.