Ścigacz.pl

Mimo że motocykle z offroadem w genach, pochodzące z lat 70. i 80., przeżywają dziś drugą młodość i można je spotkać na licznych tematycznych imprezach, Yamaha XT 550 nie należy do tych maszyn, na które łatwo się natknąć. Pozostało ich niewiele, ponieważ model ten produkowano tylko przez dwa lata. Miałem więc dużo szczęścia, że udało mi się "ustrzelić" dla Was tę zacną sztukę.

Yamaha odniosła wielki sukces z modelem XT 500, który wszedł do produkcji w 1976 roku i z miejsca stał się klasykiem. Było to pierwsze duże turystyczne enduro, świetnie łączące cechy klasycznego czterosuwowego singla i maszyny terenowej. Dzięki popularności rajdu Paryż - Dakar w mediach, popyt na maszyny tego typu był duży. Czas jednak nie stoi w miejscu i już na początku lat 80. XT 500 doczekał się groźnych konkurentów w postaci Hondy XL 500 R i Suzuki DR 500 S. Motocykle te odznaczały się nowocześniejszą konstrukcją, a ich zawieszenia miały dłuższy skok, co pozwalało na szybszą jazdę w terenie.

Projektując nowy model, konstruktorzy Yamahy postawili sobie za cel zwiększenie osiągów motocykla przy zachowaniu zalet XT 500 w postaci prostoty budowy, łatwości serwisu i napraw, niezawodności oraz "pancerności" konstrukcji. W 1982 roku do salonów sprzedaży wjechał XT 550. Postęp był widoczny gołym okiem. Zmiany w jednostce napędowej nie ograniczały się jedynie do nieznacznego zwiększenia pojemności skokowej. Silnik otrzymał czterozaworową głowicę oraz dwugardzielowy gaźnik (YDIS - Yamaha Dual Intake System). Dzięki temu nowe enduro oddawało do dyspozycji jeźdźca 38 KM mocy oraz 44 Nm momentu (moc XT 500 to 27 - 33 KM w zależności od wersji i rynku). Unowocześniono również podwozie. Skok widelca wynosił zacne 230 mm, co w stosunku do 195 mm w modelu XT 500 stanowiło wyraźny postęp. Jeszcze więcej zadziało się z tyłu. W miejsce prostego dwuramiennego wahacza współpracującego z dwoma amortyzatorami wprowadzono centralne zawieszenie Cantilever z pojedynczym amortyzatorem DeCarbon. Skok zawieszenia wynosił 200 mm, co w porównaniu ze 110 mm w XT 500 stanowiło istną przepaść. Wzmocniono również hamulce, choć nadal były one bębnowe. Na hamulce tarczowe w motocyklach enduro trzeba było jeszcze trochę poczekać.

Atutem nowego modelu były lepsze osiągi, prędkość maksymalna wzrosła do ponad 150 km/h (XT 500 -135 - 146 km/h w zależności od wersji) oraz lepsze własności terenowe. Mimo że rynkowe życie XT 550 trwało tylko dwa lata, model ten ma na swym koncie spektakularne sukcesy sportowe. W 1982 roku znany niemiecki zawodnik Eddy Hau wywalczył w siodle zmodyfikowanej Yamahy XT 550 tytuł Mistrza Europy Enduro, zgarniając przy okazji również tytuł Mistrza Niemiec. Choć musiał rywalizować z jeźdźcami dosiadającymi szybszych KTM-ów, dzięki niezawodności Yamahy udało mu się pokonać rywali.

Prezentowany egzemplarz wypatrzyłem w warsztacie Christiana Boosena, a właścicielem motocykla jest Idzi Kisza. Motocykle to u niego temat rodzinny. Entuzjazm do warczących jednośladów Idzi odziedziczył po ojcu, który po dziś dzień pozostaje aktywnym motocyklistą. Idzi zaczął swą motocyklową przygodę jakieś dziewięć lat temu, a pierwszym motocyklem była Yamaha XJ 550 z 1982 roku, którą sprowadził dla niego Christian. Któregoś razu przeglądając jakieś czasopisma motocyklowe Idzi natknął się na zdjęcie motocyklisty jadącego po plaży na XT 550. To zdjęcie nie dawało mu spokoju i w końcu jakieś cztery lata temu taki motocykl znalazł schronienie w garażu Idziego. Również w tym przypadku przy imporcie i późniejszym odświeżeniu maszyny nie obyło się bez pomocy niezawodnego Christiana. Jeżdżąc swym nowym nabytkiem Idzi szybko połknął offroadowego bakcyla. Yamaha służy mu nie tylko do zwykłej użytkowej jazdy, ale też jest sprzętem sportowym, biorącym udział w imprezach scramblerowych, rajdach adventure i tym podobnych. Ku zaskoczeniu właściciela po modyfikacjach zawieszenia polegających na montażu tylnego amortyzatora firmy YSS oraz progresywnych sprężyn widelca, leciwa Yamaha potrafi dotrzymać kroku znacznie nowszym sprzętom. Dzięki tej maszynie Idzi mocno wkręcił się w offroad i w jego garażu pojawił się jeszcze KTM EXC 500.