Ścigacz.pl

Ten film mówi wszystko. Skoro mówi wszystko, my już nie będziemy dodawali zbędnego komentarza. Przetłumaczymy tylko w skrócie komentarze, które pojawiają się na filmie:

1) Pierwszy przejazd jest kierowany ręcznie przez człowieka.

2) Komputer korzysta z kilku dodatkowych informacji, symbolizowanych żółtymi liniami. To 5 odległości do miejsc, w który samochód się rozbije.

3) Komputer też potrzebuje danych o aktualnej prędkości i o kierunku jazdy.

4) Sieć neuronowa uczy się na podstawie losowego przejazdu 650 samochodów.

5) Pierwszy przejazd 650 samochodów kończy się całkowitym chaosem - wynika to z tego, że ruchy komputera są całkowicie przypadkowe - bazują na zerowym doświadzceniu.

6) Niemniej w pierwszym przejeździe znalazł się geniusz, który wymyślił, by skręcić w lewo. Ten geniusz jest rodzicem drugiego pokolenia.

7) W drugim pokoleniu widać, jak "geny" rodzica przenoszą się na część potomków. Zachowanie populacji nosi cechy rodzica, co widać gołym okiem w zachowaniu aut.

8) W drugim pokoleniu pojawia się 3 nowych geniuszy, mądrzejszych od ojca, którzy docierają dalej.

9) Niestety program nie wybiera sam geniuszy. W tej wersji wskazuje ich ręcznie autor sieci neuronowej.

10) Już w trzecim pokoleniu pojazdy potrafią przejechać same kilka zakrętów! Co więcej, sztuczna inteligencja nie wie nawet, że jedzie po torze - stara się kontrolować tylko kilka czynników.

11) Sieć neuronowa zamienia liczby w nowe liczby. Nie wie, po co to robi, ale stara się to zrobić jak najlepiej - jak najbliżej wzorcowego "ideału" geniusza. W zasadzie operuje dwiema liczbami - gaz/hamulec i skręt. Resztę załatwia ewolucja.

12) Samochody zachowuję się jak zombie z World War Z i są powolne, ale to można usprawnić.

13) Rodzice również biorą udzieł w jeździe swoich dzieci, są oznaczeni żółtymi ramkami. Pokazują postęp między poprzednim i następnym pokoleniem.

14) Pod koniec pomijamy kilka pokoleń i pokazujemy zachowanie pokolenia 10. Wciąż jedzie wolno, ale zachowanie tego pojazdu stanowi wzór DNA, który po porównaniu ze wzorami sieci neuronowej z poprzednich sesji pozwala komputerowi bawić się samemu ze sobą. Teraz wszystko przebiega już naprawdę szybko.