Ścigacz.pl

MP klasa Weteran

W klasie weteranów wszystko jest bardzo klarowne. Obydwa dni zawodów w Brzozowie wygrywa świetnie jeżdżący w tym sezonie Grzegorz Chorodyński, który bez większych problemów zwycięża ze swoimi rywalami na każdej próbie czasowej. Drugie miejsca wywalcza sobie zawsze pewnie jeżdżący Artur Łukasik, a na trzecie wskakuje Jacek Dębski. Klasyfikacja końcowa wygląda identycznie. Niestety nie cieszy frekwencja - zwłaszcza, iż weterani często potrafią pokazać, że nazwa ta jest nie do końca trafna, urzekając kibiców swoją szybka, a zarazem dojrzałą jazdą.

Klasyfikacja generalna Mistrzostw Polski

W generalce bez większego zamieszania - nadal pierwszą piątkę okupują ci sami zawodnicy. Mimo wszystko o miano najlepszego zmagać się będzie tylko dwóch zawodników - Marek Świderski i Sebastian Krywult. Dzieli ich 8-mio punktowa różnica i sytuacja jest jeszcze otwarta, choć przy tak równej i pewnej jeździe obydwu zawodników nie ma co liczyć na nagłe zwroty akcji. Wszystko rozegra się przy okazji Mistrzostw Europy organizowanych w Kielcach już 22 i 23 września. Trzecia pozycja należy do Łukasza Kurowskiego, a czwarty z dość dużą stratą jest Łukasz Bartos.

Puchar PZM klasa Junior 50

Niestety wystartowało zaledwie dwóch zawodników, którymi byli bracia Widłak - Konrad i Igor. Ten pierwszy okazał się oczywiście lepszy i wygrał obydwa dni zawodów. Jest także aktualnym liderem klasyfikacji, jednakże nie jest to niczym zaskakującym biorąc pod uwagę, że w klasie jest tylko 4 zawodników. Wielka szkoda, że nie ma czym przywołać najmłodszych zawodników, ponieważ bardzo źle rokuje to na przyszłość.

Puchar PZM klasa E1

Pucharowa klasa E1 przynosi zawsze dużo emocji, ponieważ to tutaj znajdziemy młodych i utalentowanych zawodników, którzy są już o krok od znalezienia się w Mistrzostwach. Dominatorem bez większego zaskoczenia okazał się Paweł Szymkowski, który po raz kolejny w tym sezonie zgarnął komplet punktów. Rewelacją sobotnich zmagań był za to całkiem nieznany zawodnik na pucharowej arenie - Janusz Bukrzyński. Pierwszego dnia jechał on jak zaklęty i pokonał trzeciego zawodnika - którym był Maciej Kania - o równe 20 sekund! Nieoczekiwanie słabo pojechał drugi zawodnik w klasie - Sebastian Baklarz. Był on dopiero czwarty.

W niedzielę słynny Spider wziął się za siebie i dojechał na drugiej pozycji z dość dużą stratą do nieuchwytnego Szymkowskiego. Trzecim zawodnikiem był równo jeżdżący Maciej Kania. Sytuacja w klasyfikacji końcowej wygląda identycznie i nic nie zapowiada się, by cokolwiek się w tej materii zmieniło, zwłaszcza jeżeli weźmiemy pod uwagę duże różnice punktowe.

Puchar PZM klasa E2E3

To chyba najliczniejsza klasa Pucharu! Podczas dwóch dni zawodów wystartowało tam aż 15 zawodników, z których najlepszym okazał się oczywiście Marcin Małek. Zawodnik Havi Racing Teamu jeździ już jak prawdziwy profesjonalista i nie odstaje w żaden sposób od szoferów z Mistrzostw. Zresztą zapowiedział, iż pojawi się na rundach organizowanych przy okazji ME w Kielcach. Drugi w sobotę był rewelacyjny debiutant - Jacek Psiuk. Mocno dopingowany przez kolegów wykręcał bardzo dobrze czasy, co pozwoliło mu stanąć pierwszego dnia na drugim stopniu podium. Trzeci był zawsze pewnie jeżdżący Darek Duda, ze stratą 34 sekund do liderującego Małka.

Drugi dzień zawodów także przebiega pod dyktando Marcina Małka. Niestety spóźnienie eliminuje z rywalizacji Jacka Psiuka, co skrzętnie - i dość niespodziewanie - wykorzystuje Maciej Juraszek. 20 punktów zgarnia po raz kolejny Darek Duda. W generalce dominacja Małka widoczna jest bardzo dobitnie - wygrywanie od początku sezonu i 250 punktów daje pełen obraz jego umiejętności. V-ce liderem jest Duda, który pewną jazdą bez większych problemów zapewnia sobie tą wysoką lokatę. Trzecim zawodnikiem pucharowej klasy E2E3 jest inny zawodnik Havi Racing Teamu, Adam Pawluszkiewicz. Od początku sezonu jeździ on bardzo szybko i pewnie, nie schodząc poniżej czwartej pozycji, co procentuje wysokim miejscem w klasyfikacji.

Puchar PZM klasa Weteran

Paweł Sikora i Krzysztof Gil pokazali klasę przez weekend, prezentując nam niesamowite umiejętności i młodzieńczą charyzmę do walki. Wymieniali się między sobą pojedynczymi etapowymi wygranymi. W rezultacie Gil wygrywa dzień pierwszy, a Sikora dzień drugi. Trzeci podczas obydwu dni jest pewnie jeżdżący Dariusz Kamiński. W klasyfikacji końcowej Gil dość pewnie prowadzi przed Pawłem Sikorą i nic najprawdopodobniej nie jest w stanie pokrzyżować mu planów. Zaś Sikora musi pilnować się przed Darkiem Kamińskim, nad którym ma tylko 3 punktową przewagę.

Puchar PZM klasa 2K

W klasie quadów napędzanych na jedną oś wystartowało tylko dwóch zawodników, którzy zresztą regularnie pokazują się na zawodach od początku sezonu. Lepszym przez obydwa dni okazał się Andrzej Zakrzewski, drugi był Laszuk Krzysztof. Obydwaj panowie reprezentują dość równy, choć raczej hobbystyczny poziom. Klasyfikacja końcowa wygląda identycznie, bez możliwości jakichkolwiek zmian z powodu żałośnie małej frekwencji.

Puchar PZM klasa 4K

Tutaj sytuacja ma się całkiem inaczej - po 15 startujących zawodników i bardzo mocna pierwsza piątka nasuwa na myśl tylko jedno pytanie: dlaczego nie ma tej klasy w Mistrzostwach? Przecież wystarczy popatrzeć na takie persony, jak Sławek Ulan, Robert Anioł, Damian Rajczyk czy Roman Eliasz, by zdać sobie sprawę z tego, iż reprezentują oni za wysoki poziom, jak na rangę pucharową. Bieszczadzkie rundy okazują się bardzo udane dla Sławka Ulana, który w końcu doczekał się wymarzonego zwycięstwa - i to podczas obydwu dni zawodów! Drugi w sobotę był Robert Anioł, przed Bogdanem Czechem. Z rywalizacji niestety wypada Roman Eliasz, któremu czterokołowiec odmówił posłuszeństwa.

W niedzielę drugim zawodnikiem jest Damian Rajczyk, który w pierwszy dzień załapał spóźnienie. Trójkę dopełnia dość niespodziewanie Robert Giedronowicz. W klasyfikacji indywidualnej Rajczyk dość pewnie lideruje przed Aniołem, zaś trzeci Ulan umacnia się na swojej pozycji.

Podsumowanie

Bieszczadzkie ściganie było pełne kontrastów - z jednej strony mieliśmy świetnie przygotowanych pod każdym względem zawodników, którzy mogą tylko potwierdzać swoje wysokie umiejętności, z drugiej zaś bardzo słabo przygotowane zawody. Nieodpowiednio ułożone i niedostatecznie oznakowane próby czasowe, mało wymagająca trasa i brak myślenia w nagłośnieniu imprezy i przygotowaniu jej pod względem medialnym spowodowały niepotrzebne nieporozumienia, ryzyko i katastrofalnie małą liczbę kibiców. Jeżeli do tego dołożyć śmiesznie małą frekwencję w klasach Mistrzowskich, otrzymamy bardzo prosty rachunek, którego wynikiem jest daleko idące sformułowanie: polska scena enduro jest w stanie agonalnym.

Wielka to szkoda, ponieważ mamy zauważalne grono naprawdę dobrych zawodników. Wystarczy napomknąć o takich wyjadaczach, jak Kurowski, Świderscy, Krywult czy Bartos, lub o młodszym, świetnie zapowiadającym się pokoleniu zawodników - którego przedstawicielem jest choćby Marcin Frycz czy Wacław Skolarus. Oczywiście to tylko przykładowe nazwiska z grona szoferów, którzy mogli by stawać w szranki na scenie zagranicznej. Niestety, to wszystko jest bardzo mało możliwe. Oczywiście sprawa jest złożona, jednakże wystarczy spojrzeć na śmieszne nagrody pieniężne, by spostrzec, iż ten sport jest całkowicie nie lukratywny dla najlepszych startujących. Dlatego też zawodnicy szukają innych dyscyplin - choćby przechodząc do motocross.

W tym momencie powinno pojawić się sformułowanie „miejmy nadzieję, że...", jednak nadzieja nie wystarczy. Jeżeli odpowiednie władze nie zajmą się porządnie Rajdami Enduro w Polsce, to nie ma co liczyć na jakąkolwiek samoczynną poprawą.

Z przykrością musimy stwierdzić, iż z powodu problemów technicznych nie możemy umieścić wywiadów z Marcinem Małkiem, Sławkiem Ulanem i Michałem Łukasikiem, za co bardzo przepraszamy!