Ścigacz.pl

Czy można już dziś zbudować bezemisyjny motocykl sportowy?

Można, czego dokonali Richard Hatfield i Todd Kollin. Posiadali oni Yamahę R1, która po ostrej eksploatacji na torach wyścigowych, musiała już jako złom odejść na motocyklową emeryturę. Panowie postanowili jednak upiększyć jej „starcze lata" i po wielu dniach pracy udało im się zaimplementować nowe, alternatywne serce wraz z osprzętem i zasilaniem.

Tam, gdzie swoje miejsce miał tradycyjny silnik, układ wydechowy i chłodnica, wstawiono baterie typu LiFePO4 ( Lithium Iron Phosphate) o wydajności 90 amperogodzin. Zasilają one silnik elektryczny o mocy ok. 70KM. Jak podają konstruktorzy, zasięg motocykla szacuje się na ok.130km, przy stałej prędkości 105km/h. Maksymalna prędkość, jaką można rozwinąć elektryczną R1 to 160km/h.

Motocykl, poza pewnymi brakami estetycznymi, ma kilka innych wad. Masa po zamontowaniu wydajnych i całkiem lekkich baterii mimo wszystko wzrosła i osiąga 182kg, pocieszeniem może być to, że jest to już waga motocykla gotowego do jazdy. Poważniejszą wadą jest chyba to, że „tankowanie", czyli naładowanie baterii trwać musi aż 7 godzin, co może się okazać poważną barierą w praktycznym korzystaniu z owego pojazdu.

Panowie Hatfield i Kollin mają już opracowaną technologię na tyle, że na prywatne życzenie, kosztem 15 tys. dolarów, dokonają konwersji każdej R1. Patrząc na wszystkie dane i to, jak prezentuje się elektryczna Yamaha, zadaję sobie tylko jedno pytanie - tylko po co?

źródło: www.thekneeslider.com