Motocyklami zaraziłem się przez przypadek. W mojej rodzinie nikt nie jeździ, a jedyne doświadczenia z dzieciństwa to wywrotka na Simsonie i tygodniowe zatrucie po pomaganiu przy czyszczeniu silnika od Komara. Uważam, że Włosi zostali stworzeni by uczynić świat pięknym, ekscytującym i smacznym. Dlatego lubuję się we włoskich motocyklach i uważam, że kładzenie ananasa na pizzy powinno być ścigane z urzędu. Lubię marki i motocykle z ciekawą historią lub filozofią. Interesują mnie informacje ze światowych rynków motocyklowych i nowe technologie. Uprawiam leniwy motocyklizm, bo uważam, że jazda na motocyklu ma być przyjemnością, a nie walką o życie. Czasami jednak lubię dosiąść sprzętu, który budzi mojego wewnętrznego czterolatka.

Dominiki pierwszą i największą, miłością jest Freestyle Motocross. Od kiedy wybrała się do Spodka na Diverse NIGHT of the JUMPs w 2006 roku, tak już została. Niezliczone wyjazdy na eventy w całej Europie tylko tę miłość spotęgowały. W miarę upływu kilometrów i czasu do FMX'u dołączyły: Motocross, Enduro, Supercross, Superenduro i Hard Enduro. Sędziowała zawody FMX w Pradze i w Polsce, była jednym z jurorów FMX Awards, pisała dla australijskiego Crusty Magazine, pracowała przy produkcji największych eventów spod znaku szeroko rozumianego MX w Polsce. Zresztą, nadal macza swoje paluszki w eventach grwaitacyjnych, powiązanych z rowerami, motocrossem, enduro i podobnych. Generalnie "błoto" jest tu wspólnym mianownikiem. Od lat współpracuje z MotoX, a teraz także ze Ścigaczem. Zajmuje się szeroko pojętym PR i pisze o offroadzie.

Jestem najmłodszą w zespole ścigacza testerką. Jeżdżę od 16 roku życia.  Pasjonują mnie małe pojemności i jazda torowa. W sezonie regularnie trenuję na Torze Modlin. Daleko mi do stereotypowego motocyklisty ale pasja do jednośladów rządzi się swoimi prawami.

Motocyklizmem zaraziłem się od kolegów z podwórka oraz z filmów. Prawo jazdy kat. A od 1977 roku. Dziennikarstwo motocyklowe zacząłem uprawiać, kiedy tylko pojawiły się pierwsze branżowe wydawnictwa - byłem związany z Motocyklem i Światem Motocykli. Od 2006 roku prowadzę własny magazyn ilustrowany Custom. W swoich tekstach zawsze starałem się przede wszystkim popularyzować zajawkę motocyklową, mniej skupiając się na tym czy innym produkcie. Zawsze interesowało mnie to, by dzielić się zarówno własną pasją – zarażać innych jak również prezentować ludzi, którzy są mocno zakręceni na punkcie motocykli.

Mam na sumieniu dwie książki: pierwsza to wspólne tłumaczenie wraz z Jurkiem Szymańskim opasłego dzieła: Albert Saladini, Pascal Szymezak „Harley-Davidson Historia Zloty Nowe Modele Motocykle Custom” Wydawnictwo Muza 1999, druga już w całości mojego autorstwa „Ilustrowana Historia Motocykla” Dom Wydawniczy Bellona 2003. Byłem też konsultantem technicznym książki Hogo Wilsona „Encyklopedia Harley-Davidson Historia i Modele” Wydawnictwo Moto Publica 2004.

Obok Harleya i modnych obecnie motocykli neoklasycznych lubię właściwie wszystkie maszyny dwu i trzykołowe z wyjątkiem supersportów, bo te są dla mnie zbyt ekstremalne.

Motocyklami pasjonuje się od dziecka. Pierwszym jednośladem, którym jeździłem, był Romet Kadet, a ja miałem wtedy 13 lat. Od tego momentu minęło już 38 lat. W motocyklowej pasji lubię poszukiwać i poznawać (ludzi i motocykle), dlatego przeprowadziłem setki wywiadów, a motocykle zmieniam dość często.

Dziennikarstwem motocyklowym zajmuje się od 30 lat. W 1992 byłem współzałożycielem magazynu „Motocykl i Sidecar”. Później były setki artykułów. Przez wiele lat pisywałem do magazynów w: USA, Anglii, Niemczech, Danii i na Węgrzech.

Wykształcenie:

- średnie: technik budowy silników spalinowych
- wyższe: dziennikarstwo i komunikacja społeczna oraz kulturoznawstwo. 

Motoryzacja od zawsze była moją pasją, a zamiłowanie do motocykli narodziło się, kiedy mój Tata nauczył mnie jeździć na motorynce. Jako małolat marzeniami wybiegałem daleko wprzód, kiedy to już będę miał prawo jazdy kat. A i będę mógł jeździć na prawdziwym motocyklu. Gdy cel został osiągnięty moja moto przygoda rozpoczęła się na dobre. W sezonie lubię jeździć po drodze i odnajdywać nowe, pełne zakrętów trasy. A zważając na zacięcie sportowe, często można mnie też spotkać na torach przystosowanych do jazdy na PitBike oraz na nieco większych obiektach, gdzie można poszaleć na supermoto. Pod koniec 2019 roku postanowiłem zacząć przygodę z prowadzeniem własnego moto vloga na YT po to, aby dzielić się swoim doświadczeniem z innymi. Moją pasją zaraziłem też żonę, co w rezultacie doprowadziło do tego, że w podróż poślubną wybraliśmy się motocyklem. Poza motocyklami uczę w szkole wychowania fizycznego i informatyki. W wolnym czasie jeśli nie jeżdżę na motocyklu to odkrywam nowe trasy MTB lub po prostu spędzam czas z rodziną.

(Nad)wrażliwość zmysłów, (nad)ciekawość świata. Lubię przekraczać granice, zarówno swoje, jak i te geograficzne, dbając o to, aby nie przekroczyć granic przyzwoitości.

W pierwszą samotną motocyklową podróż wyruszyłam w 2001 roku, mając 22 lata. Od tego czasu nie zjechałam z mojej motocyklowej drogi.

Realizując autorski projekt „Jedna Kobieta, jeden motocykl, wiele kultur” samotnie dojechałam do Syrii i Jordanii, podróżowałam po krajach bałkańskich, Stanach Zjednoczonych, Argentynie, Australii i Japonii. Dojechałam motocyklem na kraniec szkockich Szetlandów. Zrealizowałam również podróż portami Europy do marokańskiego portu Agadir. Przez te lata towarzyszyły mi: Cagiva River, Suzuki Bandit 600, Yamaha Fazer 600, Bmw GS 700. Od kilku sezonów moje serce bije razem z Yamaha - najpierw Tracer 700 a teraz Tracer 900 GT.

Lubię być w podróży. Kiedy się zatrzymuję, to piszę. Artykuły, czasem książki - „Kobieta na motocyklu” – dziennik z podróży do Syrii i Jordanii oraz „Samotnie przez Bałkany”. Za bałkańską, ponad 2 miesięczna podróż, otrzymałam nagrodę National Geographic - Traveler. To symboliczna pieczątka w moim paszporcie. Od tamtej pory jadę dalej. Podróżowanie na motocyklu jest moją pasją i pracą. Doświadczenie jakie zdobyłam przez lata, wykorzystuję w pracy przewodnika motocyklowego. Dla kobiety to niestandardowe zajęcie. A ja je uwielbiam!

Moim znakiem firmowym są „Polskie Zachwyty Motocyklowe” - organizacja wyjazdów po Polsce, które mimo, że bliskie, na długo zostają w pamięci uczestników. Malownicze i różnorodne regiony Polski mają swoje tajemnice, ale przede mną, mają ich coraz mniej. Regularnie organizuję wyjazdy do Szwecji. Bicie rekordów prędkości zostawiam innym, chociaż prędkość kusi. Ja lubię się rozglądać, żeby czegoś nie przeoczyć. I do tego zachęcam tych, którzy ze mną jadą.

Motocyklami zaraziłem się od młodszego brata, który preferował jazdę na jednym kole, gdzie mnie ciągnęło bardziej do jazdy na jednym kolanie. Tor spotęgował więź z jednośladami uzbrojonymi w silnik.

Lublinring wspominam zawsze z sentymentem, bo przeżyłem tam wiele wspaniałych chwil…oj wiele.

Słowa jednego z zawodników po treningu w 2007 roku na torze Poznań, po tym jak mnie wyprzedził (pierwszy raz na torze byłem): „Kto tam tym Gold Wingiem (VFR800 RC46)po torze zapier…a??”

Poza motocyklami: muzyka (również czynnie), podróże, nurkowanie, życie…ponoć dużo gadam ;)

Od 1984 r nieustannie staram się jeździć motocyklem. Raz bliżej raz dalej. Oczywiście z Anią Jackowską nie mam się co równać jeśli chodzi o terytoria na których byliśmy motocyklami. Ale kilometrów na koła, to już trochę nawinąłem. Nieskromnie licząc będzie to w granicach 600 tysięcy. Oczywiście nie zrobiłem tych kilometrów na jednym motocyklu, tylko na kilku swoich i kilkudziesięciu, które mi rozmaici dealerzy dawali w „borg” czyli pożyczali. Liderem, jeśli chodzi o przebieg pod moim tyłkiem, jest Yamaha XS Eleven, którą dosiadałem w latach 1994 – 2009. Pozwoliła mi zwiedzić, oprócz Polski, w czasie ponad 220 tys. km, kilka krajów bałkańskich, Ukrainę (z Krymem), Białoruś i kawał eksSowietlandu. Na dodatek przybałtyckie i alpejskie kraje, z ukochanymi Dolomitami na czele. Drugie miejsce ma moja aktualna „Ognista Kobyła” czyli BMW R100RT Classic. Od 2011 r do chwili obecnej przejechałem nią ponad 130 tys. Z BeeMą speregrynowaliśmy Bałkany wszerz i w głąb (do przylądka Tenaro vel Matapan na Peloponezie). No i naturalnie wszędzie była widziana w Polsce. Na podium mieści się jeszcze Honda CX 500E, którą w latach 1989-94 zrobiłem ok. 90 tys. (woziła mnie po Polsce i na winobrania do Francji zwiedzając przy okazji rozmaite kraje). Robiliśmy to, w celach turystycznych, wcale nie najkrótszymi drogami. Moje pierwsze, po powrocie do motocykli, „jeździdełko” (1984-85) czyli MZ 150 TS przez dwa lata, bez żadnych defektów, przejechało ze mną prawie 30 tys. (nawet, obudowanego, łańcucha nie ruszałem). Woziło mnie dzielnie, po Polsce na rozmaite prace wysokościowe, którymi (wisząc na linach) subsydiowałem, całkiem nieźle, wówczas budżet domowy. Jednak najwięcej w życiu obejrzałem świata w czasie 18 lat mojego chodzenia, wspinania się w górach. Zacząłem oczywiście od Tatr a poprzez Bałkany, Kaukaz, Andy wspinałem się w Hindukuszu i liznąłem Himalajów. Ba, nawet w Atlasie (Dżebel Tubkal) i na Saharze  (ostańce trochę podobne jak w Monument Valley w Arizonie) wdrapałem się na wierzchołki. To w czasie przejazdu (Tarpanami) przez Saharę (1983) zobaczywszy dwóch Francuzów na XT 500 postanowiłem, że muszę wrócić do motocykli. Co się jeszcze tego samego roku (jesienią) udało i trwa „po dziś dzień”. Amen.

Kiedyś od roku 1993 do 2018 pisywałem do "Świata Motocykli" - "Trasy Pana Marka" i potem "Dookoła komina".

Napisałem dla WKiŁ dwa przewodniki turystyczno-motocyklowe (do spółki z Rafałem Dmowskim), po północno wschodniej i środkowo wschodniej Polsce a dla Bezdroży przewodnik turystyczny dla mieszkańców największych polskich miast i aglomeracji ("Polska Przewodnik Motocyklowy"). Zamierzam jeszcze dokończyć opisywanie Polski dla motocyklistów, tylko muszę znaleźć wydawcę

Przez 18 lat drapałem się (tam, gdzie nie swędzi) i dzięki temu ładny kawałek świata poznałem. Jak policzyłem byłem w 47 aktualnie istniejących krajach. Przez 10 lat utrzymywałem się całkiem nieźle, wykonując rozmaite prace wysokościowe. Uczyłem w szkołach historii (ale mnie wtedy szybko wyrzucali). Ba, byłem nawet pomocnikiem kamieniarza. Kiedyś nawet byłem (chyba przez 2 lata) prezesem sławnego klubu motocyklowego "Skorpion". 

Z motocyklami związany od wczesnego dzieciństwa. Podobno zamiłowanie do motocykli wyssał z mlekiem Matki, choć ta o jego pasji, ukrywanej przed nią, dowiedziała się z chwilą zdobycia Młodzieżowego Mistrza Polski w Wyścigach Drogowych. Na swoim koncie oprócz Tytułów Mistrzowskich,  posiada kontrakt z zespołem zachodnim HB Racing Team, który to pozwolił mu jako pierwszemu Polakowi w powojennej  historii, przebywać wśród wielkich tego Wyścigowego Świata. Zdobyte doświadczenie, skutecznie przekłada na zajęcia szkoleniowe jako instruktor-praktyk. W redakcji zajmuję się tematami szkolenia oraz testów motocykli. Na pytanie jak długo zamierza zajmować się swoją profesją, odpowiada, że dopóki będzie panował nad kierownicą motocykla i własnym pęcherzem, czym staje się żywym potwierdzeniem tego, iż wiek motocyklisty to tylko cyfra. Trener, wychowawca, członek zespołu Jeju Jeju Racing Team.

Motoryzacja zawsze była obecna w moim życiu, w mniejszym lub w większym stopniu. Własny motocykl przez długi czas był poza moim zasięgiem. Co więcej, to motocykle wiedziały wcześniej niż ja, że jesteśmy sobie przeznaczeni . Co jakiś czas pukały do moich drzwi - w postaci sporadycznych przejażdżek jako pasażer lub w roli modeli przed moim obiektywem. I pewnego dnia powiedziałam sobie, że nie wsiądę już na żaden motocykl… czekam na MÓJ motocykl. I doczekałam się. W jeździe motocyklem od zawsze bardziej od prędkości pasjonowała mnie technika pokonywania zakrętów. I teraz czas na jedno z trudniejszych pytań jakie otrzymuję: skąd pasja do motocykli? Po prostu - uwielbiam je! Często ta odpowiedź nie jest satysfakcjonująca dla słuchacza, dlatego zawsze porównuję to do jedzenia, część z nas lubi lody truskawkowe, część woli czekoladowe…. Dlaczego? Po prostu tak jest. Razem z Pawłem i Arturem tworzymy Jeju Jeju Racing Team.

Inżynier informatyki. Na co dzień dba o poprawne działanie portalu, emisję reklamy oraz wspiera redakcję w kwestiach technicznych. Perfekcjonista i urodzony optymista.