Ta witryna używa plików cookie. Więcej informacji o używanych przez nas plikach cookie, ich zastosowaniu
i sposobie modyfikacji akceptacji plików cookie, można znaleźć tutaj
oraz w stopce na naszej stronie internetowej (Polityka plików cookie). Nie pokazuj więcej tego komunikatu.
Autor wyraźnie poczuł się wywołany do tablicy a może (?) nawet urażony. Szkoda, że zajął się tylko wycinkiem problemu. „Kupowanie” testów, opinii itd. jest faktem – znam to z branży elektroniki „domowej” i branży samochodowej. Rynek motocyklowy jest malutki w porównaniu do ww. ale w większym lub mniejszym nasileniu prawidła są te same. ALE DO RZECZY. Na jakość testu – nawet w większym wpływu – maja inne przymioty testującego. Nie mam oczywiście na myśli nieznajomości rynku motocyklowego, bo każdy tester zapewne używał przez wiele tygodni, miesięcy i lat setek motocykli. Niestety, jego spojrzenie może być spaczone dziesiątkami czynników innych niż gigantyczny przelew na konto w banku na Kajmanach, przykładowo: sympatie red. naczelnego, kapitał i sympatie wydawcy, wydawca bierze lupę kasy za reklamy dla firmy X, „ojciec lub wój ma salon Yamahy”, „nad łóżkiem mam plakat Hondy CBR 600 F i się przy nim 6 razy dziennie brandzluję”, „mam akurat do sprzedaży SV 1000 i muszę szybko znaleźć kupca” i 112 innych większych lub mniejszych podowdów, które można jeszcze podać. Jednak niezależnie od powyższego oraz potrzeb finansowych własnych, żony i głodnych dzieci, testujący powinien mieć jakiś szacunek do siebie samego i przede wszystkim – dla obiektywnej rzeczywistości. Jak zatem potraktować słowa autora testu do Gladiusa czy V-stroma 650, że ww. mają (nie cytuję dokładnie – trzeba sobie poszukać w ostatnich tygodniach i sprawdzić) niesamowity ciąg z dołu, „to co się dzieje po przekroczeniu 7000 tys. obr. przechodzi ludzkie pojęcie”, nadaja się wybitnie do katowania itp. bzdury. Ja obstawiłem w jednym z komentarzy, że to wynik zażycia jakiegoś mocnego świństwa (mieszanka dopalaczy z metaamfetaminą?), bo wierzyć mi się nie chce, że to tylko ślepa miłość do ww. motocykli lub zlecenie tzw. salonu suzuki.
Autor wyraźnie poczuł się wywołany do tablicy a może (?) nawet urażony. Szkoda, że zajął się tylko wycinkiem problemu. „Kupowanie” testów, opinii itd. jest faktem – znam to z branży elektroniki „domowej” i branży samochodowej. Rynek motocyklowy jest malutki w porównaniu do ww. ale w większym lub mniejszym nasileniu prawidła są te same. ALE DO RZECZY. Na jakość testu – nawet w większym wpływu – maja inne przymioty testującego. Nie mam oczywiście na myśli nieznajomości rynku motocyklowego, bo każdy tester zapewne używał przez wiele tygodni, miesięcy i lat setek motocykli. Niestety, jego spojrzenie może być spaczone dziesiątkami czynników innych niż gigantyczny przelew na konto w banku na Kajmanach, przykładowo: sympatie red. naczelnego, kapitał i sympatie wydawcy, wydawca bierze lupę kasy za reklamy dla firmy X, „ojciec lub wój ma salon Yamahy”, „nad łóżkiem mam plakat Hondy CBR 600 F i się przy nim 6 razy dziennie brandzluję”, „mam akurat do sprzedaży SV 1000 i muszę szybko znaleźć kupca” i 112 innych większych lub mniejszych podowdów, które można jeszcze podać. Jednak niezależnie od powyższego oraz potrzeb finansowych własnych, żony i głodnych dzieci, testujący powinien mieć jakiś szacunek do siebie samego i przede wszystkim – dla obiektywnej rzeczywistości. Jak zatem potraktować słowa autora testu do Gladiusa czy V-stroma 650, że ww. mają (nie cytuję dokładnie – trzeba sobie poszukać w ostatnich tygodniach i sprawdzić) niesamowity ciąg z dołu, „to co się dzieje po przekroczeniu 7000 tys. obr. przechodzi ludzkie pojęcie”, nadaja się wybitnie do katowania itp. bzdury. Ja obstawiłem w jednym z komentarzy, że to wynik zażycia jakiegoś mocnego świństwa (mieszanka dopalaczy z metaamfetaminą?), bo wierzyć mi się nie chce, że to tylko ślepa miłość do ww. motocykli lub zlecenie tzw. salonu suzuki.