Faworyt publiczności przed nadchodzącym wyścigiem o Grand Prix Hiszpanii i gwiazda ekipy Repsol Honda, Dani Pedrosa zabiera nas na przejażdżkę po nitce andaluzyjskiego toru w Jerez de la Frontera, zakręt po zakręcie.

Prosta startowa i zakręty 1 oraz 2, „Expo 92" i „Michelin"
Jerez sprawia wiele trudności zawodnikom na motocyklach MotoGP. Jest tu tylko kilka bardzo krótkich prostych, co powoduje, że nie mamy czasu na odpoczynek. Prosta startowa także jest krótka, dlatego do pierwszego hamowania dojeżdża się bardzo szybko. Kluczowy jest w tym miejscu toru jednak wyjazd z pierwszego zakrętu, ponieważ hamowanie przed drugim, wolnym prawym nawrocie „Michelin" to ulubione miejsce do wyprzedzania. Trzeba tu także utrzymywać odpowiednią linię, aby przygotować się na serię kolejnych łuków.

Zakręty 3 i 4
Ta część toru zmusza nas do przerzucania całego ciała z prawej na lewą stronę motocykla. Trzeba to zrobić bardzo szybko! Prosta pomiędzy 3 i 4 zakrętem jest tak krótka, że praktycznie się jej nie zauważa, a oba łuki są bardzo szybkie, szczególnie czwarty.

Zakręt 5, „Sito Pons"
Lubię ten zakręt. Trzeba tu złożyć się bardzo mocno i w pełni wykorzystać dostępną szerokość toru. Najpierw jedziemy nieco pod górkę, a potem wypadamy na najdłuższą prostą startową. To bardzo ważne miejsce, ponieważ wychodząc odpowiednio z łuku można schować się za plecami rywala i zaatakować na hamowaniu na końcu prostej.

Zakręt 6, „Dry Sack"
Prosta pomiędzy zakrętami Sito Ponsa i Dry Sack prowadzi z górki więc osiągamy tu spore prędkości. Na jej końcu niektórzy zawodnicy często stawiają wszystko na jedną kartę i ostro atakują, dlatego podczas wyścigu trzeba jak najpóźniej opóźniać hamowanie, aby nie dać się objechać.

Zakręt 7
To świetne miejsce by sprawdzić stan ogumienia. Przejeżdżasz go w mocnym złożeniu i bardzo szybko dlatego gdy otwierasz manetkę gazu na wyjściu i czujesz uślizg to Twoje opony powoli mają już dosyć.

Zakręt 8
To nawrót w lewą stronę który zmusza nas mocnej pracy ciałem i wychylania się z motocykla oraz delikatnego operowania manetką gazu. Wyjazd z tego zakrętu jest bardzo ważny dla przejazdu przez dwa kolejne, szczególnie jeśli ktoś jedzie tuż za Tobą.

Zakręty 9 i 10, „Nieto" i „Peluqui"
To dwa prawe zakręty, które tak naprawdę tworzą jeden łuk. Trzeba być bardzo precyzyjnym na wejściu w pierwszy z nich, ponieważ jeśli tutaj popełnisz błąd, źle przejedziesz oba i stracisz mnóstwo czasu. Trzeba też być ostrożnym wyjeżdżając na „tarkę" po zewnętrznej pomiędzy tymi zakrętami. Jest ona dość nierówna, a Ty jesteś w pełnym złożeniu.

Zakręty 11 i 12, „Criville" i „Ferrari"
To dwa najważniejsze zakręty toru w Jerez. Jedziemy ponad 200 kilometrów na godzinę i wyprzedzanie jest tutaj bardzo trudne, jednak najgorszym scenariuszem jest w tym miejscu wywrotka, która może się skończyć nieciekawie. Za „Ferrari" znajduje się krótki dojazd do ostatniego zakrętu, to trudny fragment, ale bardzo ważny, ponieważ można tutaj zaatakować.

Zakręt 13, „Ducados"
Można przejechać go na wiele sposobów, różnymi liniami i inaczej w zależności od tego czy ktoś jedzie przed czy za Tobą. [To właśnie tutaj Valentino Rossi wypchnął Sete Gibernau z toru w ostatnich sekundach wyścigu w sezonie 2005 - przyp. Mick] Jeśli masz kogoś na ogonie, wyjście z łuku jest kluczowe, ponieważ linia mety jest w drugiej połowie prostej i można stracić prowadzenie na ostatnich metrach.

Jerez de la Frontera
Fakty

Wybudowany 1986
Ostatnia modyfikacja 2002
Długość 4,423 metry
Maksymalna szerokość 11 metrów
Liczba zakrętów 13 (8 prawych, 5 lewych)
Prosta startowa 600 metrów
Adres Ctra. De Arcos, km.10. Apdo. De Correos 1709, Jerez de la Frontera, Cadiz.
Stona www circuitodejerez.com