Ścigacz.pl

Musimy się przyzwyczaić, że w motoryzacyjnym świecie mamy duży wybór pojazdów różniących się od siebie wyglądem, a zarazem mających takie samo wnętrze. Oczywiście mówiąc wnętrze, mam na myśli części składające się na całą konstrukcję pojazdu. Nie inaczej jest z nowymi modelami Triumpha. Rodzina "czterysetek" to na razie dwa motocykle, które są bliźniakami, ale nie jednojajowymi.

Triumph Scrambler 400 X - włóczęgostwo w genach

Triumph jako marka posiada bogatą historię motocykli przystosowanych do jazdy w terenie. Samo słowo scrambler wywodzi się z historii i określało osoby, które wytyczały szlaki i podróżując przenosiły towary w trudno dostępne miejsca. Motocykle odziedziczyły ten przydomek znacznie później, a ich ewolucja z maszyn drogowych na te bardziej terenowe na samym początku odbywała się całkowicie poza fabryką. Skoro popyt tworzy podaż, nie musiało minąć wiele czasu, żeby Triumph wyszedł naprzeciw oczekiwaniom i zaoferował gotowy produkt.

Wróćmy jednak do roku 2024 i premiery nowej rodziny motocykli segmentu małych, jak na Triumpha, pojemności. Scrambler 400X to zwinny i lekki motocykl. Przyjrzyjmy mu się dokładniej.

Silnik Triumpha Scramblera 400X

Nowy silnik Triumpha serii TR może mieć tę samą średnicę cylindra (80 mm), co Dominar 400 Bajaja, ale różni się znacznie pod względem konstrukcji i sprawności na drodze oraz poza nią. W końcu aż 80 procent maksymalnego momentu obrotowego dostajemy już od 3000 obr./min. Moc 40 KM to całkiem sporo jak na jeden cylinder.

Nowy Triumph Scrambler 400 X. Zobacz mój test wideo »

Obawiałem się wibracji, które często towarzyszą takim konstrukcjom. Okazało się, że nie ma powodu do zmartwień. TR ma wałek balansowy, który skutecznie eliminuje wibracje praktycznie w całym zakresie użytecznych obrotów. Sprawdziłem w trakcie jazdy, że prędkość do 120 km/h jest optymalna i ani ręce ani nogi nie były narażone na drgania.

Skrzynia biegów działa płynnie i w połączeniu ze sprzęgłem antyhoppingowym z funkcją assist sprawia, że lewa dłoń nie musi być silna jak u strongmana.

Rama i zawieszenie

Budżetowe motocykle cierpią na słabą jakość użytych materiałów oraz złe wykonanie spawów i powłokę lakierniczą, która często po krótkim czasie pokazuje ogniska korozji. Chyba nikogo nie zdziwi fakt, że to ramie poświęciłem najwięcej uwagi podczas oglądania motocykla z bliska. Muszę przyznać, że jest dobrze. Co do trwałości musimy poczekać na większe przebiegi. Rama to też pierwsza i podstawowa różnica pomiędzy bliźniakami z Hinckley. Na pierwszy rzut oka identyczna, tak na prawdę różni się kątem główki ramy. Jest on większy dla Scramblera ze względu 19 calowe koło przednie.

Myślę, że skok zawieszenia (150mm) i zachowanie odpowiedniej odległości pomiędzy kołem, a chłodnicą, wymusiły takie, a nie inne wymiary. Rozstaw osi jest też większy w 400X i o dziwo, nie zmieniono długości wahacza, a jedynie zastosowano zębatkę zdawczą o mniejszej średnicy oraz łańcuch otrzymał 2 ogniwa więcej.

Zawieszenie to już klasyka, widelec USD 43mm (typu "Big piston") bez regulacji z przodu. Tył, to pojedynczy amortyzator z zewnętrznym zbiornikiem gazowym posiadający regulację wstępnego napięcia sprężyny. Do pracy zawieszenia nie mam zastrzeżeń - działa poprawnie i jego fabryczne parametry wydają się być optymalne.

Scrambler 400X - Styl i ergonomia

Triumph posiada już w swojej ofercie dużego Scramblera, nie dziwi zatem, że te motocykle będą wyglądały podobnie. Klasyczne malowanie z pasem na zbiorniku oraz dobór palety kolorów jest klasą samą w sobie. Takie detale jak podwójna końcówka tłumika, która poza wyglądem nie spełnia żadnych dodatkowych funkcji, ale pasuje do 400X jak ulał. Scrambler jako motocykl w lekki teren, otrzymał niezbędne akcesoria. Są handbary, osłona reflektora z przodu, osłona chłodnicy, czy dostępna na zamówienie dodatkowa osłona silnika oraz dłuższy przedni błotnik. Prosta, szeroka kierownica z poprzeczką i osłoną sygnowaną logiem producenta, tu ponownie nie ma przypadków. Natomiast fakt, że przy okazji zasłania częściowo zegary i żeby sprawdzić stan paliwa, musimy "zapuszczać żurawia" to trzeba wsadzić między książki.

Na kierownicy mamy klasyczny zestaw przełączników, rolgaz typu ride by wire oraz dosyć wysoko umieszczone lusterka. Akcesoryjnie możemy doposażyć się w podgrzewane manetki na chłodniejsze jesienne wieczory. Siedzenie jest dosyć twarde, ale wygodne. Bardzo ładnie wykonane i stylistycznie pasujące do motocykla z tej kategorii. Podnóżki są szerokie i wyposażone w ryfel tak, jak w motocyklach crossowych, czy enduro. Podobnie dźwignia hamulca nożnego. To ukłon dla podróżników, który często wybierają buty enduro, że o jeździe w pozycji stojącej nie wspomnę.

Jak już jesteśmy przy staniu na moto, to idealnie pasują do tego gumowe nakładki na bokach zbiornika paliwa, dające nie tylko wizualnie ciekawy akcent, ale również oparcie dla naszych kolan. Podróżnicy mogą doposażyć Scramblera w stelaż pod boczny kufer (tak to nie pomyłka, jeden kufer tylko na lewą stronę motocykla) oraz centralną torbę. Nic tylko zapakować potrzebne rzeczy i ahoj przygodo!

Elektryka i oświetlenie w małym Scramblerze Triumpha

Zegary, czyli nasze centrum dowodzenia są kompaktowe i pasujące do motocykla. Posiadają analogowy prędkościomierz oraz cyfrowy wyświetlacz na którym znajdziemy wszystkie niezbędne informacje. Obroty silnika musicie jak zwykle brać na słuch, gdyż wskaźnik bardziej przypomina poziom paliwa. To nie jest tak, że nie można z tym żyć, ale wystarczyłoby zrobić analogowy obrotomierz i cyfrowy prędkościomierz, a życie byłoby piękniejsze. Reszta wskazań jest czytelna i nie mam do niczego zastrzeżeń.

Przechodzimy do oświetlenia, które jest wykonane w technologii full LED. Klasyczna okrągła lampa przednia, wyposażona jest w światła do jazdy dziennej, a tylna lampa wkomponowana została w zadupek i wygląda ładnie. Niestety nie było nam dane jeździć w nocy, więc nie potrafię ocenić działania świateł w praktyce.

Systemy elektryczne dopełniają dwukanałowy ABS oraz kontrola trakcji. Scrambler 400X został wyposażony w tryb jazdy off-road, dzięki czemu możemy odłączyć system ABS. Próbowałem jazdy w tym trybie po nawierzchni szutrowej, mocno ubitej z kamyczkami na powierzchni. Lecąc na obu zablokowanych kołach, prawie skończyłem jak skoczek narciarski na skoczni, ale muszę przyznać, że stabilność była bardzo dobra i chyba właśnie niska waga (179 kg z płynami) oraz dobre zawieszenie uratowało mnie przed upadkiem na bulę. Teraz po chwili zastanowienia dodałbym jeszcze dobre opony - Metzeler Karoo to marka sama w sobie.

Wrażenia z jazdy nowym Scramblerem Triumpha na rok 2024

Jazda Scramblerem po krętej, górskiej drodze asfaltowej, wymagała ode mnie przełamania pewnych przyzwyczajeń. Testowany równocześnie Speed 400, prowadził się jak zwinny naked, a koło 17 cali i opona drogowa dawała mi 100% pewności siebie. Inaczej było ze Scramblerem. Tu 19 calowe koło i dualowe opony nie dawały mi tego luzu. Co zakręt czułem taki moment w trakcie pochylenia, że odruchowo dodawałem gazu, żeby odprostować. Motocykl miał taki moment "przepadania". Potrzebowałem chwili i kilku kilometrów zakrętów, żeby do tego przywyknąć. Stara maksyma wszystkich motocyklistów "ride it like you stole it" zawsze się sprawdza.

Hamulce to drugi ważny aspekt prowadzenia. Tarcza przednia 320 mm oraz radialny zacisk. Dziennikarze testujacy razem ze mną 400X narzekali na hamulce i ich skuteczność. Faktycznie działały inaczej niż w Speed 400, ale jak dla mnie, to przez dłuższy skok zawieszenia i jego zestrojenie. Pierwszy moment hamowania to nurkowanie zawieszenia. Im jest ono twardsze tym ten moment jest krótszy, a hamulec wydaje się reagować ostrzej. Dla Scramblera takie łagodniejsze hamulce to akurat plus, a podróżnicy z bagażami raczej nie będą nim pobijali rekordów prędkości.

Podsumowując

Scrambler to styl motocykla i trochę styl bycia. Lubicie jeansy, trapery i flanelową koszulę, to dobrze trafiliście. Triumph będzie idealnym wyborem dla wszystkich z was, którzy macie powyżej 185 cm wzrostu i chcecie mieć poręczne moto, na którym nie będziecie wyglądali jak na rowerku dziecięcym. Niższym osobom koniecznie polecam wizytę w salonie i przymierzenie się do 400X.

Czy tylko w teren? Zdecydowanie nie. Miejska dżungla to też scramblerowy świat. Przeciskanie się między samochodami nie będzie łatwe przez szeroką kierownicę, ale znajduje się ona na tyle wysoko, że nie zachaczycie o lusterka aut. Krawężniki i studzienki nie będą wyzwaniem dzięki wyższemu zawieszeniu. Możliwość personalizacji motocykla to też ukłon w stronę nas wszystkich. Scrambler dobrze odnajdzie się też jako drugie moto w garażu, a zestawienie go z dużym Scramblerem to może być przygoda dla ojca i syna, czy matki i córki. Aspekt ekonomiczny też bardzo na tak. Spalanie tego motocykla to 3,5 litra na 100 km (moje realne testowe to 4,1, ale nie żałowałem gazu). No i na koniec cena nowego motocykla to 29 450 zł, co stawia go na podium w tej klasie. Na którym miejscu, to już sezon pokaże, ale na pewno jest to motocykl, który trzeba zobaczyć na żywo i trzeba się nim przejechać.

Triumph Scrambler 400X model 2024 dane techniczne