Od kilkunastu dni "Motobiografię" Guya Martina można już znaleźć w księgarniach w całej Polsce. Prezentujemy kolejny fragment książki wydanej pod naszym patronatem, w której motocyklista zdradza m.in., czy boi się śmierci. Wkrótce na naszym portalu ekskluzywny wywiad z Brytyjczykiem, bądźcie czujni!

Przypominamy o kodzie rabatowym do wykorzystania na www.labotiga.pl/guy-martin:

Reklama

ZOBACZ NOWE MODELE »

Nowe Hondy na sezon 2025. Sportowe, turystyczne, klasyczne, terenowe. Zobacz wszystkie modele »

Zobacz wszystkie nowe modele Hondy na sezon 2025 na jeden stronie. Honda Hornet 1000 to najmocniejsza z tegorocznej nowości. Łączy ogromną moc z zaawansową technologią, byś mógł łatwo zapanować nad potencjałem litrowego nakeda. Honda NT 1100 to nowy motocykl dla podróżników. Honda CL 750 wyróżnia się stylem i wszechstronnością. Z kolei model GB350S to klasycznie wyglądający motocykl, który spełni oczekiwania współczesnego motocyklisty lub motocyklistki. Poznaj wszystkie nowości Hondy na ten rok.

ZOBACZ WSZYSTKIE MOTOCYKLE HONDY NA 2025 »

• z kodem SCIGACZGUY rabat 25%
• cena po obniżce: 29,93 zł

Fragment książki:

Przez jakiś czas myślałem, że nie mogę wygrać TT z powodu jakiejś bariery psychologicznej. Prowadziłem w wyścigu Senior i widziałem tablicę z informacją P1 +7, co oznaczało, że jadący za mną rywal miał siedem sekund straty. Jechałem na maksa, odbijałem się od krawężników i niemal ocierałem o ściany. Kiedy pojawiła się następna tablica i zobaczyłem, że moja przewaga stopniała, pomyślałem sobie: "Przynajmniej na mecie nie będzie całego tego cyrku". Pamiętam, że znajdowałem się wtedy w sekcji Guthrie’s Memorial. Nie chciałem, żeby ktokolwiek się nade mną rozczulał, nie chciałem udzielać wszystkich tych wywiadów. Gdy tylko w mojej głowie zaświtała ta myśl, było po wyścigu. Straciłem szansę na zwycięstwo.

Kiedy wyjeżdżam z TT rozczarowany wynikami, myślę sobie: "To tylko wyścigi motocyklowe. Przestań się tym zamartwiać i wracaj do normalnej pracy, napraw kilka ciężarówek".

W ten sposób zyskuję wymówkę. Zawsze mogę powiedzieć, że to nie moja praca. "Przecież mam normalną robotę. Może i jeżdżę beznadziejnie, ale na co dzień mam pracę i mogę do niej wrócić. Jestem zwykłym mechanikiem ciężarówek". W sumie to prawda. Często to sobie powtarzam, żeby za bardzo nie odlecieć. Mam już 32 lata, więc nie zostanę nagle zawodowym kierowcą wyścigowym. Nie chciałbym tego za żadne skarby. W sumie niezłe jaja. "To czym się zajmujesz? Przez piętnaście weekendów w roku jeździsz sobie w kółko? Ha, ha!".