Ścigacz.pl

Szósta runda Monster Energy AMA Supercrossu za nami. Trzeci wyścig w Indianapolis w klasie SX450 przyniósł kolejne zwycięstwo Kena Roczena, który zaczyna się oddalać od rywali w tabeli. W klasie SX250 East ponownie dominowała Yamaha, tyle że tym razem to Christian Craig jako pierwszy przejechał linię mety.

Roczen wygrał dwa poprzednie wyścigi w Indianapolis, więc trzecie zwycięstwo nie jest szokiem, jednak sposób, w jaki wygrał ten, pokazuje dobitnie, że Ken jest w świetnej formie. We wtorkowym wyścigu Roczen był po prostu klasą na torze, natychmiast odejżdżając stawce i wygrywając. W sobotę nie jechał tak ostro, a jego główni rywale w walce o mistrzostwo, Justin Barcia, Cooper Webb i Eli Tomac, byli tuż za nim. Barcia był tym razem szybszy niż we wtorek i próbował wyprzedzać. Webb miał świetną prędkość przez cały dzień począwszy od kwalifikacji i próbował wykonać kolejną, tradycyjną już, szarżę na ostatnim okrążeniu. Roczen zniósł tę presję, nie popełnił błędu i wygrał w wielkim stylu różnicą niecałej sekundy nad Webbem.

Cooper Webb świetnie jechał przez cały dzień. Zwykle nie jest najszybszy w kwalifikacjach, ale tym razem we wszystkich trzech sesjach był na szczycie tabeli. W wyścigu finałowym zaliczył w porządku start i na wczesnych okrążeniach znalazł się za Roczenem i Justinem Barcią, a Tomac jechał tuż za nim. Cała czwórka dostarczyła sporo emocji. Tomac zbliżał się do Webba, Barcia zbliżał się do Roczena, ale żaden z nich nie mógł wykonać żadnego ruchu. Barcia próbował dostać Roczena po wewnętrznej, ale kiedy Roczen ściął zakręt, zderzyli się. Barcia w ostatniej chwili zahamował, aby nie pogorszyć kontaktu, a Roczen zdołał uciec, nadal na prowadzeniu. Webb i Tomac nie byli w stanie wykorzystać tej sytuacji. Czterech zawodników nadal jechało blisko siebie, potem Webb odpalił gaz i wyprzedził Barcię goniąc Roczena. Na ostatnim okrążeniu Webb dogonił go, ale tym razem Roczen wytrzymał presję i zdobył zwycięstwo z przewagą zaledwie 0,888 sekundy.

W późnej fazie wyścigu Barcia i Tomac stracili nadzieje na podium oraz sporo punktów do tabeli. Barcia wciąż był blisko Webba, kiedy zderzył się z dublowanym Vince'em Friesem na około dwa okrążenia do końca. Barcia upadł, a Tomac nie miał dokąd uciec, więc on również upadł. Justin spadł z trzeciego na 19. miejsce. Eli, który był czwarty, po tym incydencie skończył na siódmym miejscu.

Marvin Musquin do tej pory był szybki, ale nie miał szczęścia. W trzech wyścigach z rzędu Musquin lądował na ziemi już na pierwszym okrążeniu i musiał walczyć z końca stawki. Tym razem cierpliwie przebijał się do przodu, a kiedy Barcia i Tomac upadli, miejsce na podium otrzymał w prezencie.

Malcolm Stewart toczył bitwę z Musquinem i Adamem Cianciarulo przez większość wyścigu. Wyprzedził Cianciarulo, ale Musquin go wyprzedził i nie odpuścił. Czwarte miejsce, to najlepszy dotychczasowy wynik w karierze Malcolma. Widać wyraźnie, że Stewart stał się solidną, stałą siłą w stawce, a podium jest w zasięgu jego ręki.

Cianciarulo nadal ma dobre starty i prędkość na wczesnym etapie wyścigu. Poprowadził stawkę do pierwszego zakrętu, ale został wypchnięty nieco na zewnątrz z powodu złego wyboru bramki po zajęciu piątego miejsca w kwalifikacjach. To pozwoliło Barcii dostać się do wewnątrz i zaliczyli kontakt, co z kolei pozwolił Roczenowi natychmiast wystrzelić na prowadzenie. Cianciarulo na poczatku jechał na czwartej pozycji, ale został wyprzedzony przez swojego kolegę z drużyny Tomaca, a następnie przez Musquina i Stewarta. Po upadku Barcii i Tomaca, Cianciarulo zajął piąte miejsce.

Jason Anderson nie ścigał się we wtorek z powodu zwichnięcia palca, natomiast w sobotę pojechał swój najlepszy wyścig sezonu, zajmując szóste miejsce. Dylan Ferrandis był ósmy, Joey Savatgy dziewiąty, a Zach Osborne dziesiąty.

Wyniki klasy SX450

1. Ken Roczen
2. Cooper Webb
3. Marvin Musquin
4. Malcolm Stewart
5. Adam Cianciarulo
6. Jason Anderson
7. Eli Tomac
8. Dylan Ferrandis
9. Joey Savatgy
10. Zach Osborne
11. Aaron Plessinger
12. Justin Brayton
13. Broc Tickle
14. Vince Friese
15. Martin Davalos
16. Justin Bogle
17. Kyle Chisholm
18. Carlen Gardner
19. Justin Barcia
20. Adam Enticknap
21. Cade Clason
22. Benny Bloss

Klasyfikacja generalna klasy SX450 (po 6 rundach)

1. Ken Roczen 138
2. Cooper Webb 122
3. Eli Tomac 114
4. Adam Cianciarulo 105
5. Justin Barcia 96
6. Dylan Ferrandis 96
7. Malcolm Stewart 95
8. Marvin Musquin 94
9. Zach Osborne 87
10. Aaron Plessinger 82
11. Justin Brayton 74
12. Jason Anderson 67
13. Joey Savatgy 67
14. Broc Tickle 52
15. Martin Davalos 37
16. Kyle Chisholm 35
17. Dean Wilson    35
18. Vince Friese 34
19. Benny Bloss 27
20. Justin Bogle 24
21. Brandon Hartranft 19
22. Carlen Gardner 12
23. Chase Sexton 10
24. Alex Ray 9
25. Adam Enticknap 7
26. Cade Clason 4
27. Austin Politelli 3

Roczen wygrał w Indianapolis trzy razy z rzędu, Colt Nichols wydawał się być gotowym, aby zrobić to samo w klasie SX250 East. Wszystko wyglądało dobrze, ponieważ Nichols był najszybszy na treningu, zdominował kwalifikacje i zdobył wczesne prowadzenie w wyścigu finałowym. Już na pierwszym okrążeniu popełnił jednak pierwszy poważny błąd w sezonie, lądując na przednim kole na wyjeździe z zakrętu i rozbijając się o najazd kolejnego skoku. Ponieważ było to pierwsze okrążenie, Nichols musiał czekać, aż cała stawka go minie. Zaczynał z ostatniego miejsca, ale w obliczu stawki przerzedzonej przez kontuzje, szybko przedarł się do przodu.

W tym czasie, na czele stawki, kolega Nicholsa z zespołu, Christian Craig, przejął prowadzenie od Mitcha Oldenburga i nie oddał go aż do mety. Craig zgarnął swoje drugie zwycięstwo w sezonie, które było mu bardzo potrzebne, od momentu kiedy Nichols przejął kontrolę nad serią. Gdy Craig objął prowadzenie, jego jazda przebiegła spokojnie, wcześniej jednak, podczas treningów, borykał się z kłopotami z motocyklem. To był dla niego dobry zwrot akcji na finałowy wyścig.

Jo Shimoda wystartował w kolejnym solidnym wyścigu i zdobył drugie miejsce. To jego drugie podium, ale teraz czuł się lepiej ze względu na dobry start i trzymanie tempa, a nie podium, które dostał w prezencie. Tydzień temu zajął trzecią lokatę, gdy Craig i Jett Lawrence zderzyli się i upadli na ostatnim okrążeniu.

Za tą dwójką ponownie wiele się działo. Lawrence wracał do akcji po wtorkowym urazie ramienia, jednak po dobrych kwalifikacjach, zaliczył fatalny start w finale. Gdy przedzierał się do przodu, spotkał go Nichols i obaj stoczyli wielką bitwę. Lawrence jechał na granicy między defensywą a nieczystymi zagraniami, używając kreatywnych linii i hamulców, aby powstrzymać Nicholsa, który był od niego szybszy. Dojechali do trzeciego Oldenburga, potem stracili czas na walkę, po czym ponownie go dogonili. Lawrence wyprzedził Oldenburga i wjechał na trzecie miejsce, Nichols jednak podążył za nim i przygotował ostatni atak na rywala. Dublowani zawodnicy zapewnili mu pomoc, jakiej potrzebował. Kiedy Lawrence został spowolniony, Nichols go wyprzedził. Potem kolejny dublowany wypchnął Lawrence'a z toru, ale Jett był w stanie odzyskać czwarte miejsce.

Dzięki temu Nichols ukończył niezwykły wyścig od ostatniej do trzeciej pozycji, ratując punkty i utrzymując sześciopunktową przewagę nad swoim kolegą z drużyny, Craigiem.

Klasa SX250 East straciła kolejnego czołowego zawodnika, gdy Michael Mosiman zetknął się z innym zawodnikiem na skoku w kwalifikacjach. Nawet się nie rozbił, ale złamał rękę, nawiązując kontakt. Mosimana, który mógłby walczyć o zwycięstwo w rundzie, czeka teraz operacja ręki.

Wyniki klasy SX250 East

1. Christian Craig
2. Jo Shimoda
3. Colt Nichols
4. Mitchell Oldenburg
5. Jett Lawrence
6. Josh Osby
7. Hunter Sayles
8. Devin Simonson
9. Thomas Do
10. Luke Neese
11. Grant Harlan
12. Logan Karnow
13. Jeremy Hand
14. Kevin Moranz
15. Vincent Luhovey
16. Joshua Varize
17. Robert Piazza
18. Scott Meshey
19. Wilson Fleming
20. Maxwell Sanford
21. Hunter Schlosser
22. Lorenzo Camporese

Klasyfikacja generalna klasy SX250 East (po 6 rundach)

1. Colt Nichols 143
2. Christian Craig 137
3. Jo Shimoda 119
4. Jett Lawrence 102
5. Michael Mosiman 97
6. Josh Osby 88
7. Mitchell Oldenburg 73
8. Thomas Do 65
9. Grant Harlan 64
10. Joshua Varize 64
11. Jeremy Hand 58
12. John Short 55
13. Kevin Moranz 54
14. Logan Karnow 48
15. Max Vohland    46
16. unter Sayles 44
17. Austin Forkner 40
18. Luke Neese 33
19. R.J. Hampshire 32
20. Wilson Fleming 30
21. Devin Simonson 27
22. Lane Shaw 23
23. Lorenzo Camporese 16
24. Hunter Schlosser 16
25. TJ Albright    14
26. Devin Harriman 14
27. Vincent Luhovey 13
28. Max Miller 11
29. Curren Thurman 10
30. Robert Piazza 8
31. Maxwell Sanford 6
32. Dylan Woodcock 5
33. Scott Meshey 5